Lata 60-te dla przemysłu filmowego były niezwykle ważne. Mówi się, że złoty okres Hollywoodu zakończył się wraz z końcem tej dekady. Produkcje stworzone w tych latach warto zobaczyć, a przynajmniej je kojarzyć. Oto one – najpopularniejsze i najlepsze filmy lat 60!
Zobacz również:
Najlepsze filmy o zombie
Gry podobne do Wiedźmina
2001: Odyseja Kosmiczna (1968 r.)
Nasze zestawienie Najlepsze filmy lat 60-tych zaczynamy od klasyka Kubricka. 2001: Odyseja kosmiczna to wyprawa w krainę jutra, mapa ludzkiego przeznaczenia, droga do nieskończoności i fascynująca opowieść o starciu człowieka z maszyną – arcydzieło sztuki filmowej, które wyróżniono Oscarem za efekty specjalne. Inspiracją scenariusza była powieść Arthura C. Clarke’a. Na jej podstawie Stanley Kubrick zrealizował film, który od lat niezmiennie fascynuje nowe pokolenia widzów. Najpierw zabiera nas w zamierzchłą przeszłość, gdy na Ziemi żyli przodkowie człowieka. Następnie – dzięki jednemu z najgenialniejszych trików w historii kina – przeskakuje całe tysiąclecia i przenosi widza w skolonizowaną przestrzeń kosmiczną. W finale z kolei przerzuca jednego z bohaterów, astronautę Bowmana (Keir Dullea), w niezbadane rejony kosmosu, realizując tym razem nasze marzenia o nieśmiertelności. „Otwórz właz, HAL” i wyrusz w podróż niepodobną do innych, a dane Ci będzie poznać najgłębiej skrywane tajemnice wszechświata.
Absolwent (1967 r.)
Nagrodzony Złotym Globem debiut Dustina Hoffmana. Historia młodego człowieka (Benjamina Braddocka), który po ukończeniu szkoły musi podjąć odpowiedzialność za własne wybory. Uwikłany w romans ze starszą od siebie kobietą i zakochany w jej córce, szuka własnej drogi w dorosłe życie. Twórca filmu, Mike Nichols, otrzymał statuetkę Oscara w kategorii najlepsza reżyseria. Ponadto film zdobył pięć nominacji do Nagrody Akademii oraz otrzymał pięć statuetek Złotych Globów i kilkanaście innych nagród filmowych.
Andriej Rublow (1966 r.)
Arcydzieło mistrza Andrieja Tarkowskiego, jeden z najbardziej poruszających filmów na temat losu i wrażliwości artysty w dziejach kina. Do dziś olśniewająca tajemniczością obrazów i precyzją kompozycji opowieść o genialnym twórcy ikon z przełomu XIV i XV wieku – Andrieju Rublowie. Film bardzo niechętnie widziany przez władze radzieckie, doceniony natomiast przez samego Ingmar BergmanIngmara Bergmana, do dziś fascynujący coraz to nowych widzów i zastępy krytyków. Dzieło liryczne, okrutne, zagadkowe. Po prostu piękne.
Butch Cassidy i Sundance Kid (1969 r.)
Jeden z najbardziej znanych i lubianych przez widzów i krytyków na całym świecie klasycznych westernów. Nagrodzony Oscarem Butch Cassidy i Sundance Kid jest opowieścią o dwóch wyjętych spod prawa rewolwerowcach, pełną przygód i widowiskowych pojedynków, nie pozbawioną elementów komediowych i wątku miłosnego. Nie ma sprytniejszego w wymyślaniu planu zdobycia bogactwa niż Butch Cassidy (Paul Newman) i bieglejszego w posługiwaniu się rewolwerem od Sundance’a Kida (Robert Redford). Po okradzeniu banku i napadzie na pociąg muszą, jako wyjęci spod prawa, uciekać aż do Boliwii – do dziewczyny Sundance’a (Katharine Ross).
Dobry, zły i brzydki (1966 r.)
Dziki zachód, „człowiek bez imienia” – tytułowy Dobry (Clint Eastwood) – oddaje w ręce prawa Brzydkiego – Tuco (Eli Wallach), za głowę którego lokalny szeryf wyznaczył nagrodę. Jednak zgarnąwszy pieniądze pomaga on uwolnić wspólnika. Numer ten powtarzają w kolejnych miasteczku. W pewnym momencie dochodzi między nimi do konfliktu. „Człowiek bez imienia” ledwo uchodzi z życiem. Wyznaje on Tuco miejsce ukrycia olbrzymiego transportu skradzionego złota. Podczas wspólnych poszukiwań spotykają na swej drodze bezwzględnego rewolwerowca. Złączeni przez przeznaczenie ci trzej mężczyźni jednoczą siły, by odnaleźć ukryte złoto. Zespołowe działanie nie leży jednak w ich naturze. Okazuje się że największym wyzwaniem jest nie samo odnalezienie łupu, lecz pozostanie żywym w kraju ogarniętym wojną. Ten poruszający western dzięki niezapomnianym kreacjom aktorskim i świetnemu scenariuszowi stanowi obecnie klasykę gatunku.
Doktor Strangelove, lub jak przestałem się martwić i pokochałem bombę (1964 r.)
Klasyczna czarna komedia Stanleya Kubricka o grupie wojskowych, którzy planują nuklearną apokalipsę, wydaje się dziś bardziej aktualna niż kiedykolwiek. Korzystając z politycznego zamieszania dwaj psychopatyczni generałowie – komandor amerykańskich sił zbrojnych Jack D. Ripper (Sterling Hayden) i szef sztabu „Buck” Turgidson (George C. Scott) – zawiązują szatański spisek, którego celem ma być atak nuklearny na strategiczne cele Rosjan. Mózgiem intrygi jest Dr Strangelove (Peter Sellers), przykuty do wózka inwalidzkiego szalony naukowiec, który snuje przedziwne teorie dotyczące przyszłości rodzaju ludzkiego. Szaleńców starają się powstrzymać prezydent Stanów Zjednoczonych (także Sellers) i generał Mandrake (Sellers w kolejnej roli), ale ich wysiłki spełzają na niczym. Dr Strangelove, który na trwałe wszedł do klasyki światowego kina, w równym stopniu bawi, co przeraża.
Doktor Żywago (1965 r.)
Rosja rozdarta wojną, serca targane miłością – ekranizacja burzliwej i poruszającej powieści Borisa Pasternaka w reżyserii niezrównanego Davida Leana. Moc epickich obrazów – rewolucja na ulicach, szarża piechoty na Ziemi Niczyjej, pociąg jadący na Ural, skuta lodem dacza. Omar Sharif w roli tytułowej i Julie Christie jako jego ukochana Lara, uwikłani w bieg historii.
Dziecko Rosemary (1968 r.)
Jeden z najlepszych horrorów, jaki kiedykolwiek powstał; brawurowa adaptacja bestsellerowej powieści Iry Levina o kochającym się małżeństwie z Nowego Jorku, które oczekuje narodzin swego pierwszego dziecka. Jak każda przyszła matka, Rosemary (Mia Farrow) przeżywa uczuciowy zamęt; radość przemieszaną z lękiem i niepewnością. Jej mąż (John Cassavetes), ambitny, ale niedoceniony aktor, zawiera pakt z diabłem dzięki któremu pragnie odmienić swój los… Reżyserowi Romanowi Polańskiemu udało się w tym satanistycznym thrillerze skompletować obsadę, która wznosi się na wyżyny aktorskiego kunsztu. Za rolę nadopiekuńczej sąsiadki, Ruth Gordon uhonorowano Oscarem.
Dzika Banda (1969 r.)
Miasteczko na pograniczu Meksyku i USA, rok 1913. Pike Bishop i jego banda specjalizują się w okradaniu pociągów i budynków kolei. Podczas jednego z napadów okazuje się, że wpadli w pułapkę zastawioną przez wynajętych przez kolej łowców nagród pod dowództwem dawnego przyjaciela Bishopa, Thorntona, któremu właściciele kolei załatwili wcześniejsze zwolnienie z więzienia. Wybucha strzelanina, w której giną niewinni ludzie z Ligi Wstrzemięźliwości organizujący właśnie procesję w miasteczku. W powstałym zmieszaniu Bishopowi udaje się uciec. Thornton dostaje ultimatum: albo w ciągu 30 dni schwyta Bishopa i resztę jego bandy, albo wróci do więzienia…
Dźwięki muzyki (1965 r.)
Film opowiada historię Marii, która opuszcza klasztor i zostaje guwernantką siedmiorga dzieci kapitana von Trappa, autokratycznego wdowca, który wprowadził w swoim domu surowe zasady wykluczające obecność muzyki i radości. Film łączy w sobie zalety kina familijnego i filmu muzycznego.
