Najlepsze filmy lat 70-tych

Manhattan (1979 r.)

najlepsze filmy lat 70-tych

42-letni mieszkaniec Manhattanu Isaak Davis Allen ma pracę, której nienawidzi, 17-letnią dziewczynę Tracy Mariel Hemingway, której nie kocha, byłą żonę lesbijkę (Meryl Streep), piszącą „szczerą” książkę o ich małżeństwie… żonę, którą Isaak chętnie by udusił gołymi rękami. Wszystko się zmienia, gdy związuje się z pełną seksu i inteligentną Mary (Diane Keaton). Rozstaje się z Tracy, porzuca pracę i nareszcie cieszy się życiem, które nabrało sensu i kolorytu, życiem w mieście, w którym seks jest tak łatwy i powszechny jak uścisk dłoni, a do świata prawdziwej miłości prowadzą obrotowe drzwi…


Mechaniczna Pomarańcza (1971 r.)

najlepsze filmy lat 70-tych

Niedaleka przyszłość. Historia grupy młodych chuliganów, którym przewodzi okrutny, zdemoralizowany i pozbawiony skrupułów miłośnik Beethovena, Alex (Malcolm McDowell). Skazany za brutalne zabójstwo, trafia na 14 lat do więzienia. Tam otrzymuje propozycję – poddanie się nowatorskiej terapii psychologicznej w zamian za wolność. Owa terapia polega na zmuszaniu pacjenta do oglądania krwawych i okrutnych scen przemocy. Po takim praniu mózgu Alex zmienia się w porządnego obywatela.


Menażeria (1978 r.)

najlepsze filmy lat 70-tych

Dwóch studentów pierwszego roku – Larry „Pinto” Kroger (Thomas Hulce) i Kent „Flounder” Dorfman (Stephen Furst) zostaje członkami bractwa Delta Tau Chi działającego na terenie Faber College. Bractwo to pełne jest oryginałów i stawiających zabawę ponad wszystko studentów. Sąsiadami i wrogami Delty jest ekskluzywne bractwo Omega Theta Pi pod wodzą Douga Neidermeyera. Wraz z dziekanem Vernonem Wormerem (John Vernon) najchętniej pozbyliby się kłopotliwego stowarzyszenia. Okazją jest test z psychologii, który wszyscy członkowie Delty oblewają. Tymczasem trwają przygotowania do dorocznej parady uniwersyteckiej.


Midnight Express (1978 r.)

„Midnight Express” to oparta na faktach, porywająca opowieść o młodym Amerykaninie, któremu udało się uciec z koszmaru tureckiego więzienia. Aresztowany podczas próby przemytu haszyszu, amerykański student Billy Hayes (Brad Davis) osadzony zostaje w jednym z najcięższych więzień w Istambule. Przez cztery lata znosi sadystyczne tortury i nieludzkie traktowanie. Ma wyjść na wolność, lecz decyzja o jego zwolnieniu zostaje nagle cofnięta. Tylko dzięki niezwykłemu hartowi ducha i wsparciu współwięźnia (John Hurt) udaje mu się przetrwać i zdobyć się na odwagę, by złapać tzw. „midnight express” (takie określenie nosi bowiem w więziennym slangu „ucieczka”).


Młody Frankenstein (1974 r.)

najlepsze filmy lat 70-tych

Potwornie szalony hołd Mela Brooksa złożony klasykowi Mary Shelley, komicznie kpiący ze wszystkich do tej pory zrealizowanych filmów o Frankensteinie. Młody dr Frankenstein (Gene Wilder) zostaje wezwany testamentem do znajdującego się w Transylwanii zamku swego dziadka. Tam odkrywa naukową instrukcję wyjaśniającą jak, krok po kroku, ożywić ludzkie ciało. Wspomagany przez garbatego Igora (Marty Feldman) i Ingę (Teri Garr) tworzy Potwora (Peter Boyle), który pragnie jedynie miłości.


Monty Python i Święty Graal (1975 r.)

najlepsze filmy lat 70-tych

Artur, król Brytyjczyków i pogromca Saksonów, zjeździł cały kraj w poszukiwaniu szlachetnych rycerzy, którzy zamieszkaliby wraz z nim w zamku Camelot. Na swej drodze spotkał sir Bedevere’a, Sir Lancelota zwanego Walecznym, sir Galahada zwanego Czystym i sir Robina, którego trudno nazwać czystym, a już na pewno nie walecznym. Opowieści o ich wyczynach przekazywano sobie z pokolenia na pokolenie i tak narodziła się legenda Rycerzy Okrągłego Stołu. Bóg powierzył dzielnym rycerzom niezwykłą misję – polecił im odnaleźć bezcenny kielich zwany Świętym Graalem. Wyprawa najeżona była rozlicznymi niebezpieczeństwami, na naszych bohaterów czyhali bowiem: francuscy szydercy; rycerze, którzy mówili „Ni” i zabójczy królik. Wszystko jednak skończyło się dobrze – przynajmniej dla niektórych z nich…


Motylek (1973 r.)

Oparta na autentycznych wydarzeniach historia Henri Charriera (Steve McQueen), znanego również jako Papillon (Motylek). Ten drobny paryski przestępca zostaje omyłkowo skazany na dożywocie za zbrodnię, której nie popełnił. Trafia do kolonii karnej w Gujanie Francuskiej. Więzienie na Diabelskiej Wyspie słynie z tego, że ucieczka z niego jest niemożliwa. A jednak Papillon próbuje kilkakrotnie uciec – bez względu na minimalne szanse powodzenia i surowość kar, jakie musi później ponosić. Wolność jest dla niego ważniejsza, niż przeżycie.


Nie lubię poniedziałku (1971 r.)

Rzecz dzieje się pewnego feralnego poniedziałku w Warszawie. Bohaterem zaś jest zbiorowość – kilkanaście osób, których pechowe i skomplikowane perypetie słabiej lub silniej zazębiają się ze sobą. „Nie lubię poniedziałku” to satyra na polską rzeczywistość wczesnych lat siedemdziesiątych. Codzienność ukazana jako świat absurdu.


Nie ma mocnych (1974 r.)

najlepsze filmy lat 70-tych

Druga część kultowej komedii „Sami swoi”. Kontynuacja losów dwóch rodzin zabużańskich, osadników na Dolnym Śląsku, którzy po latach szukają męża dla swej wnuczki, by zdobyć następcę do swojego gospodarstwa. Stary Pawlak, ciężko chory, musi przekazać swą ziemię. Ale starszy syn Witia, ożeniony z Jadźką Kargulówną, więcej gruntów uprawiać nie może, młodszy zaś, Paweł, jest pracownikiem naukowym we Wrocławiu. Cała nadzieja we wnuczce, osiemnastoletniej Ani. Pawlak i Kargul postanawiają ją wydać za mąż za młodego technika mechanizacji rolnictwa Zenka. Czy ich przemyślna intryga doprowadzi do szczęśliwego finału?


O jeden most za daleko (1977 r.)

najlepsze filmy lat 70-tych

We wrześniu 1944 roku alianci, upojeni sukcesem inwazji na Normandię, rozpoczęli tajne przygotowania do operacji „Market Garden”. Był to szalony plan szybkiego zakończenia wojny przez zaatakowanie Niemiec i całkowite zniszczenie zakładów przemysłu wojennego Trzeciej Rzeszy. Jednak połączenie wojskowej strategii, błędów wywiadu, zwykłego pecha i kiepskiej pogody doprowadziło do totalnej katastrofy. „O jeden most za daleko” to epicka opowieść, drobiazgowo przedstawiająca ambitny plan, który w rezultacie spowodował więcej strat niż lądowanie aliantów w Normandii. Staranne odtworzenie miejsc akcji i doborowa obsada, wśród której są takie gwiazdy, jak Sean Connery, Michael Caine, James Caan, Laurence Olivier czy Robert Redford zaowocowały prawdziwie mistrzowskim odzwierciedleniem monumentalnego zasięgu, napięcia i niebezpieczeństwa jednej z największych gier wojennych w historii.

Kontynuuj czytanie rankingu Najlepsze filmy lat 70-tych na następnej stronie

Strony: 1 2 3 4 5 6

K W.

Nie lubi (albo nie umie) mówić zbyt poważnie i zawile o popkulturze. Nie lubi też kierunku, w którym poszedł Hollywood i branża gamingowa. A już na pewno nie lubi pisać o sobie w trzeciej osobie. W ogóle to on mało co lubi.

Subskrybuj
Powiadom o
guest

0 komentarzy
Najstarsze
Najnowsze Najpopularniejsze
Inline Feedbacks
Pokaż wszystkie komentarze