Obcy (1979 r.)
W pierwszym rozdziale przerażającej sagi „Obcy”, załoga statku Nostromo odpowiada na sygnał wołania o pomoc pochodzący z opustoszałej planety i odkrywa śmiercionośną formę życia, która wykorzystuje ludzkie ciało do swego rozwoju. Teraz wszyscy na pokładzie muszą walczyć nie tylko o życie, lecz także o przetrwanie całego gatunku ludzkiego.
Ojciec Chrzestny (1972 r.)
„Ojciec chrzestny” to szczery, brutalny i poruszający portret sycylijskiej rodziny, która desperacko stara się zachować swoje wpływy w pełnej korupcji, oszustw i zdrady powojennej Ameryce. Coppola rozpoczyna swą legendarną trylogię po mistrzowsku balansując, ukazując zarówno prywatne życie rodziny Corleone, jak i ciemne interesy, w jakie jest zaangażowana. Oparty na bestsellerowej powieści Mario Puzo, znakomity film z wielkimi kreacjami Ala Pacino, Jamesa Caana i Roberta Duvalla.
Ojciec Chrzestny II (1974 r.)
Francis Ford Coppola kontynuuje trylogię „Ojciec chrzestny” ponownie współpracując z pisarzem Mario Puzo i ukazując losy dwóch pokoleń rodu Corleone w bezwzględnym dążeniu do władzy. Reżyser podzielił swój film na dwie części. W pierwszej, stanowiącej swoisty prequel, przedstawił losy młodego Don Vito, zagranego bezbłędnie przez Roberta De Niro, który za swą kreację otrzymał Oscara dla Najlepszego Aktora w Drugoplanowej Roli. Druga część, będąca kontynuacją oryginału, ukazuje przejmowanie przez Michaela (Al Pacino) władzy w mafijnej rodzinie. Ponownie gromadząc na planie wielu znakomitych aktorów, którzy przyczynili się do sukcesu pierwszego „Ojca Chrzestnego”, Coppola stworzył bez wątpienia najlepszy sequel w dziejach kina. Film otrzymał jedenaście nominacji do Oscara i zdobył sześć statuetek, w tym za Najlepszy Film roku 1974.
Omen (1976 r.)
Przyszedł na świat o szóstej rano, szóstego dnia szóstego miesiąca. Nadejście Armageddonu, ostatecznej i rozstrzygającej konfrontacji pomiędzy siłami dobra i zła, nastąpi, zgodnie z przepowiednią Apokalipsy, wraz z narodzinami syna Szatana – w ludzkiej postaci. Niezdolny do przekazania swojej żonie Katherine (Lee Remick) tragicznych wieści o ich dziecku, które urodziło się martwe, amerykański dyplomata Robert Thorn (Gregory Peck) uznaje za swego syna sierotę, którego matka zmarła podczas porodu. Szczegóły narodzin chłopca pozostają tajemnicą, jednak, kiedy Damien podrasta, staje się oczywiste, że nie jest on zwyczajnym dzieckiem. Kiedy następują tajemnicze zgony i dziwne ostrzeżenia, Robert Thorn powoli staje się świadom odrażającego zła, czającego się za niewinną twarzyczką dziecka i znaczenia znamienia w kształcie liczb 666.
Patton (1970 r.)
„Patton”, film przyjęty owacjami, który zdobył siedem nagród Akademii Filmowej m.in. za najlepszy film, to przykuwający uwagę portret jednego z największych wojskowych geniuszy XX wieku. Jeden z Oscarów został przyznany George’owi C. Scottowi za doskonałą kreację roli generała George’a Pattona. Charyzmatyczny i odznaczający się kwiecistą mową Patton sam zaprojektował dla siebie mundury oraz broń i wierzył, że w poprzednim wcieleniu był wojownikiem. W Afryce pokonał Rommla, a po akcji D-Day poprowadził w zwycięskim pochodzie swe oddziały przez Europę. Patton był zarówno buntownikiem, jak wybitną postacią i genialnym przywódcą. Film dowodzi, że jedynym wrogiem, którego Patton nie był w stanie pokonać, była jego zmienna natura.
Pieskie popołudnie (1975 r.)
Sonny Wortzik (Al Pacino) razem z przyjacielem Salvadorem (John Cazale) napadają na bank. Mają pecha, ponieważ w banku prawie nie ma pieniędzy, a policja szybko przyjeżdża na miejsce przestępstwa. Bohaterowie, będąc w pułapce, nie wiedzą, co robić, ale między nimi a zakładnikami nawiązuje się pewna nić porozumienia. Dzięki telewizji, Sonny staje się bohaterem. Tłumy oglądają go i podziwiają. Telewizja coraz głębiej wnika w jego życie. Okazuje się też, że Wortzik nie tylko ma żonę i dzieci, ale zawarł również małżeństwo z homoseksualistą. Aby wydostać się z obławy, Sonny próbuje wynegocjować autobus na lotnisko. Film jest oparty na wydarzeniach autentycznych.
Poszukiwany, Poszukiwana (1972 r.)
Stanisław Maria Rochowicz, historyk sztuki, zostaje oskarżony o kradzież dzieła sztuki pędzla Bogdana Adamca. Rochowicz postanawia odtworzyć obraz i zwrócić go galerii, ale do tego czasu musi się ukrywać. W kobiecym przebraniu Marysia (Stanisław) podejmuje pracę jako pomoc domowa. Na początku Marysi nie jest łatwo w nowym zawodzie – często zmienia pracodawców. Jednak dzięki temu możemy podglądać peerelowską rzeczywistość – chlebodawcy Marysi to doskonałe przykłady na to, jakich ludzi tworzyła Polska Ludowa. Pomimo początkowych trudności w nowym zawodzie, Marysia zaczyna odkrywać uroki swojej pracy, okazuje się bowiem, że zarabia więcej niż jako magister historii sztuki.
Rejs (1970 r.)
Utrzymana w groteskowym tonie eksperymentalna komedia satyryczna: akcję filmu stanowią improwizowane miniscenki, rejestrowane metodą paradokumentalną, rozgrywające się wśród pasażerów wiślanego statku. Na wycieczkowym statku wiślanym pojawia się gapowicz (Stanisław Tym) wzięty przez kapitana (Ryszard Pietruski) za instruktora kulturalno-oświatowego. Organizuje on zebrania, wybory rady rejsu, potem – gry i zabawy. Staje się wodzem, skupia wokół siebie oddane mu grono pasażerów, narzuca swą wolę innym, przygotowuje wielki bal na cześć kapitana z okazji zakończenia rejsu…
Rocky (1976 r.)
Rocky (Sylvester Stallone) jest zawodnikiem klubu z Filadelfii, który nie ma na koncie żadnych większych sukcesów, jednak, przewrotność losu sprawia, że to właśnie jego wybiera mistrz świata wagi ciężkiej Apollo Creed (Carl Weathers) na swego kolejnego przeciwnika. Dla Creeda ta walka to jedynie kolejne szumne przedstawienie, a dla Rocky’ego olbrzymie wyzwanie. W czasie przygotowywania się do walki, pod czujnym okiem trenera (Burgess Meredith), Rocky zakochuje się w Adrian (Talia Shire), nieśmiałej młodej kobiecie i kiedy zbliża się walka, ich miłość rozkwita, dając Rocky’emu jeszcze więcej siły i determinacji by pokonać potężnego przeciwnika.
Rocky Horror Picture Show (1975 r.)
Film, który doskonale spełnia wszystkie założenia filmu kultowego opracowane przez Umberto Eco. Od 25 lat jest bez przerwy pokazywany w kinach amerykańskich i ma swoje niezwykle oddane grono wielbicieli. „Rocky Horror Picture Show” to niesamowita mieszanka komedii, horroru i musicalu. Do tajemniczego zamku zamieszkiwanego przez groźnego doktora Frank-N-Furtera pewnej nocy trafiają Janet i Brad, którym zepsuł się samochód. Para ta stanie się świadkiem stworzenia przez doktora idealnego kochanka Rocky’ego Horrora.
Kontynuuj czytanie rankingu Najlepsze filmy lat 70-tych na następnej stronie
