New French Extremity, znane także jako cinéma du corps (kino ciała), to nurt filmowy, który powstał w latach 90. Charakteryzuje się skrajnym realizmem, brutalnością, przemocą oraz często kontrowersyjnymi tematami. Nowa francuska ekstrema eksploruje granice ludzkiej wytrzymałości i moralności, nie bojąc się szokować widza wizualną i emocjonalną intensywnością. Choć niektóre tytuły – np. Martyrs czy Blady Strach – zyskały międzynarodowy rozgłos, to istnieją mniej znane produkcje, które również są warte obejrzenia. Oto 8 filmów, które mimo braku popularności stanowią ważne i intrygujące przykłady tego mrocznego, niepokojącego gatunku.
Zobacz również:
Najlepsze filmy 2024 roku
Uczta dla oka, czyli horrory z najpiękniejszymi zdjęciami
Najlepsze horrory home invasion
Moja siostra
Film francuskiej reżyserki Catherine Breillat, znanej z eksplorowania tematu seksualności. Jak sam tytuł wskazuje, ten dramat opowiada o siostrach, a konkretnie o dwóch nastoletnich siostrach. Starsza Elena jest atrakcyjna i lubi flirtować, a młodsza, Anais, ma kompleksy z powodu nadwagi. Podczas wakacji Elena nawiązuje romans ze studentem, co powoduje nieprzewidziane konsekwencje dla całej rodziny. Obraz eksploruje skomplikowane relacje familijne (przede wszystkim siostrzane) i pokazuje różne barwy dojrzewania.
Sombre
Sombre to francuski thriller z 1998 roku o seryjnym mordercy – Jeanie. Obraz koncentruje się na mrocznych zakamarkach ludzkiej psychiki i bada granice między pożądaniem a przemocą, a także relację między ofiarą a oprawcą. Wyróżnia się na tle innych produkcji gatunku ze względu na swoją unikalną, zimną estetykę i głęboką psychologiczną intensywność.
Sam przeciw wszystkim
Sam przeciw wszystkim to pełnometrażowy debiut Gaspara Noe i jedyny jego film, który lubię. Dzieło stanowi rozwinięcie 40-minutowego Carne z 1991 roku. Głównym bohaterem jest bezimienny Rzeźnik, który nienawidzi wszystkiego i wszystkich, niczym francuski kuzyn Jokera. Pomimo swego nihilizmu, Rzeźnik ma do przekazania sporo ciekawych, wartościowych przemyśleń. Fabuła filmu skupia się na jego próbach ułożenia sobie życia po odsiadce.
Quand on est amoureux, c’est merveilleux
Jedyny krótki metraż na tej liście, znany też pod angielskim tytułem A Wonderful Love. Film belgijskiego twórcy – Fabrice Du Welza – znanego przede wszystkim z Kalwarii (2004). Co traci na długości, nadrabia surowym klimatem i absurdalną fabułą, zakrawającą o czarną komedię. Główną bohaterką jest samotna 40-letnia Lara, która wprowadza w życie swój niecny plan na znalezienie drugiej połówki. Film można obejrzeć w całości na stronie dystrybutora.
Kontynuuj czytanie na następnej stronie:
Strony: 1 2