Jeżeli kręci Was zgłębianie różnych mitologii, kochacie mangę i anime, planujecie wycieczkę do Japonii albo po prostu szukacie czegoś ciekawego do czytania – Wydawnictwo Poznańskie przygotowało coś specjalnie dla Was.
Japonia. Przewodnik po bóstwach, duchach i bohaterach to nic innego jak kompendium wiedzy o wierzeniach Japończyków. Podzielono go na kilka rozdziałów, z których każdy skupia się na trochę innym aspekcie. Są poświęcone nie tylko bogom i duchom ale także religiom, które niejako się w tym kraju miksowały. Wydanie jest przepiękne, dzięki bogactwu autentycznych ilustracji. W tym natłoku nowej wiedzy sprawę ułatwiają również tabelki, które podsumowują przekazywane informacje. Trzeba przyznać, że jest to książka dobrze przemyślana, ustrukturyzowana, a dodatkowo nie zabrakło w niej ogromu researchu. Aby więc odpowiedzieć sobie na pytanie, czy warto ją kupić, pewnie najłatwiej będzie zmierzyć się z własnymi oczekiwaniami. Opis wydawcy sugeruje nam wstęp w japoński świat, wspomina też popkulturę i obiecuje nowe spojrzenie na Japonię. Czy faktycznie takie elementy znajdziecie w treści?
Zobacz również: Osiedle Sielskiej Przyszłości – recenzja książki. Sielanka z sąsiadami?
Gdyby zestawić sobie mitologie europejskie z azjatyckimi, zdaje się, że odróżnia je głównie – nazwijmy to dość łopatologicznie – stopień zawiłości. Na naszym kontynencie politeizm wyparły wyznania monogamiczne, które zajmują wysoką pozycję w naszym kręgu kulturowym po dziś dzień. Z kolei rodzimy Japonii sintoizm mieszał się od dawna z buddyzmem, konfucjanizmem, a nawet taoizmem. Sprawia to, że bardzo trudno byłoby napisać coś w rodzaju Mitologii Jana Parandowskiego, ponieważ tamtejsi bogowie nie są tak łatwi do opisania czy zaszufladkowania. To postacie niejednoznaczne, które łączyły w sobie wierzenia i przenikały kultury. Z tego wynika fakt, że Japonia. Przewodnik po bóstwach, duchach i bohaterach podąża chronologicznie za historią kraju, a więc nie jest tylko zbiorem legend i mitów. Frydman zadbał o poprawność historyczną, odpowiednie cytaty i porównywanie różnych źródeł, a to wszystko składa się na porządną propozycję literatury faktu.
Choć autor niejednokrotnie wspomina konkretne dzieła popkultury, nie jest to również przewodnik po odniesieniach z filmów czy kreskówek. Są to jednak pojedyncze smaczki przeznaczone raczej dla czytelników zaznajomionych z tematem, bo Frydman przywołuje chociażby kultowe anime z ubiegłego wieku. Mimo wszystko próg wejścia określiłabym tutaj jako naprawdę niski, bo autor prowadzi nas za rękę przez rozwój wierzeń, symbole i postaci. Trzeba się jednak uzbroić w cierpliwość, jeśli natłok obcobrzmiących imion utrudnia wam zapamiętywanie czy rozróżnianie postaci. Dla mnie jest to język całkowicie nieznany, więc był to jedyny czynnik, który spowalniał mnie w czytaniu.
Zobacz również: Nasienie świętej figi – recenzja filmu. Słuchaj ojca i wyłącz myślenie
Japonia. Przewodnik po bóstwach, duchach i bohaterach to pozycja naprawdę udana. To spójna opowieść eksplorująca niuanse japońskiej kultury i mentalności. Jeśli tak jak ja jesteście w tym świecie laikami – bez obaw. Tę książkę czyta się naprawdę świetnie, choć może być momentami ciężkostrawna ze względu na znaczącą rolę historii kraju w całej opowieści. Choć odniesień popkulturowych nie ma tu wiele, nasuną się wam same. Ja na przykład już teraz wiem, czemu rodzina Mulan miała przy domu prywatną kapliczkę!
Autor: Joshua Frydman
Przekład: Nika Sztorc
Wydawca: Wydawnictwo Poznańskie
Premiera: 2 luty 2025
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Ilość stron: 384
Cena: 56,90 zł
Powyższa recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Poznańskim.
Źródło obrazka głównego – kolaż (Wydawnictwo Poznańskie).
