No Water to pierwsze nowe wydawnictwo Marlona Roudette od pięciu lat. Wokalista zyskał sławę na całą świecie jako połowa duetu Mattafix, który wylansował światowy przebój Big City Life.
Duet Mattafix (Marlon Roudette i Preetesh Hirji) zadebiutował w 2005 roku piosenką Big City Life. Utwór stał się światowym hitem i zajął szczyt list przebojów w dziewięciu krajach. Występy Mattafix przyciągnęły setki tysięcy ludzi w miejscach tak odległych jak Berlin i Sydney. Duet wydał dwa wspólne albumy Signs of a Struggle (2005) i Rhythm & Hymns (2007), zanim ich drogi w końcu się rozeszły.
Zobacz również: Doja Cat – Scarlet – recenzja płyty
W 2011 roku Marlon postanowił kontynuować karierę jako solista i songwriter. Jego singiel New Age dotarł na 1. miejsce i był przedsmakiem debiutanckiego albumu Matter Fix. Listy przebojów podbił także kolejny singiel Anti Hero. Pierwszy singiel z drugiego albumu Electric Soul, When The Beat Drops Out, stał się letnim radiowym przebojem. Utwór natychmiast dotarł na 1. miejsce i pokrył się platyną.
Po narodzinach drugiego dziecka, Marlon zrobił sobie przerwę w karierze solowej. Skupił się na pisaniu i produkcji dla innych artystów, w tym dla swojej przyrodniej siostry Mabel. W 2020 roku artystka została nagrodzona BRIT w kategorii Best Female Act.
Zobacz również: Kylie Minogue – Tension – recenzja płyty
Pięcioletnia przerwa dobrze mu zrobiła. Dziś komentuje:
Gdzieś na przełomie 2018/2019 straciłem zapał do mojej muzyki i własnych piosenek. Nawet nie wiem dlaczego. W moim życiu osobistym sporo się wtedy działo. W tym samym czasie zacząłem pisać hity dla innych artystów i naprawdę czerpałem przyjemność z tego wyzwania. W głębi serca wiedziałem, że mój głos kiedyś wróci – musiałem po prostu uzbroić się w cierpliwość.
Opłaciło się.
W styczniu odwiedziłem mój rodzinny kraj, St. Vincent na Karaibach, gdzie dorastałem. Mój dawny przyjaciel podzielił się ze mną swoimi przemyśleniami i powiedział, że mam obowiązek wrócić na ring z własnymi piosenkami, wykorzystać swoją platformę i rozgłos oraz podzielić się ze światem własnymi myślami. Miało to przypominać pisanie listów do mojej publiki. Spodobał mi się ten pomysł. Tak powstał No Water. I tak, po tych wszystkich latach, znów tu jestem.
Artysta czerpie inspirację z muzyki Gregory’ego Isaacsa, Massive Attack, Sama Cooke’a, Arethy Franklin i Sade. Gra na steel panie, gitarze oraz klawiszach.
Obrazek wyróżniający: Universal Music Polska // materiały prasowe
