Najlepsze hiszpańskie seriale
1. Dom z Papieru
Są różne hiszpańskie seriale, ale Dom z Papieru to z całą pewnością jedna z najbardziej popularnych, kultowa hiszpańska produkcja. Był to mój pierwszy hiszpański serial w życiu, a premiera każdego kolejnego sezonu była dla mnie przygodą i ważnym wydarzeniem.
Niezależnie od tego, że poszczególne odsłony są nieco „nierówne”. Pamiętam moje rozczarowanie, gdy na koniec pierwszej serii nie doczekałem się rozwiązania akcji. Jasne, że trzy sezony w Banku Hiszpanii to może być trochę za dużo. Może i czasami tempo zwalnia. Są niespójności i momenty „naciągane”. Ale to tyle z wad.
Dom z Papieru to serial jedyny w swoim rodzaju. Który wciąga i w moim przypadku staje się czymś więcej, niż tylko kilkoma godzinami rozrywki. Zostaje z nami, staje się stylem życia. Konstrukcja psychologiczna postaci jest genialna i wielopłaszczyznowa, a ich relacje (mimo dużej liczby bohaterów) dopracowane do ostatniego szczegółu. Gdy dodać do tego świetną muzykę i najbardziej emocjonujące sceny akcji (ale nie tylko te są emocjonujące) w całej serii, mamy kulturowy majstersztyk.
Dom z Papieru można kochać lub go nienawidzić. Ja zdecydowanie należę do tej pierwszej grupy. Uwaga – spoiler! Nie mogłem się pogodzić ze śmiercią Berlina, gdyż moim zdaniem Pedro Alonso stworzył najlepszą kreację w całej serii. I chyba scenarzyści uznali podobnie, skoro Berlin nawet „po śmierci” cały czas towarzyszy reszcie bohaterów w kolejnych sezonach. Z niecierpliwością czekam na grudzień i wielki finał. Choć jak na wielkiego fana oglądanego przeze mnie w oryginale La Casa de Papel przystało – zarazem trudno pogodzić się z tym, że to już naprawdę koniec…
