22. Ciało/Umysł – Międzynarodowy Festiwal Sztuki Tańca i Performansu odbędzie się w tym roku w dniach 6-8 października w STUDIO teatrgaleria. W programie dwa hity prezentowane po raz pierwszy w Polsce: Bisonte Marco da Silva Ferreiry z Portugalii i Graces Silvii Gribaudi z Włoch. Ponadto spektakle młodych polskich twórców. Przedsprzedaż startuje 15 czerwca i potrwa do 31 sierpnia! Bilety w promocyjnych cenach do nabycia poprzez platformę Kicket oraz w STUDIO teatrgaleria.
Ciało/Umysł to jeden z najstarszych festiwali tańca w Polsce, miejsce wielu ważnych wydarzeń, odkryć, międzynarodowej współpracy. Konsekwentnie promuje niezależną światową sztukę tańca ze szczególnym nastawieniem na dialog międzykulturowy, wspieranie empatii, wzajemnego zrozumienia i szacunku. Jego powstanie w 1995 roku wiązało się z potrzebą prezentacji prac pierwszej generacji choreografów tańca współczesnego w Polsce po 1989 roku. Dziś festiwal jest imprezą cykliczną, która wypracowała sobie rozpoznawalną na świecie markę jednego z najważniejszych wydarzeń poświęconych tematyce tańca współczesnego w Polsce.
Zobacz również: 1989 – recenzja spektaklu. Za czym te kolejki?
Przez pryzmat europejskiego kraju C/U poszukuje odpowiedzi na istotne pytania natury moralnej i etycznej dzisiejszego świata. Zwraca uwagę na stereotypy tworzone i podtrzymywane przez media, dotyczące wizerunku ciała, pozycji społecznych i wieku. Festiwal sięga do prawdziwych ludzkich potrzeb, także w kontekście poszukiwań tożsamości – osobistej, artystycznej, społecznej, kulturowej. Poza tym przypomina również historię tańca, z której czerpie i odkodowuje ją na nowo, a także na nowo interpretuje polską i światową klasykę taneczną.
SPEKTAKLE NA DUŻEJ SCENIE
BISONTE, Marco da Silva Ferreira, Portugalia, premiera polska, artysta po raz pierwszy w Polsce – 6-7.10
Histeria i melancholijna fiesta korowodu osobliwości Marco da Silva Ferreiry! Ze spokoju rodzi się rewolucja a gwałtowność uwalnia pieszczotę. W Bisonte granice płci zostają zatarte. Kultura plemienna miesza się z klubową, a taniec współczesny, przeplata się z folk, towarzyskim i hip-hop. W różnorodności mianowicie jest miejsce dla trudnej, to znów dla pięknej i czułej egzystencji. W ekstatycznym tańcu, postaci są jak emocjonalne cyborgi, zupełnie niezdolne do zwykłego istnienia. Jednocześnie płaczemy, boimy się, kochamy i pragniemy. Próbujemy również sprostać powinnościom chronieni przez bezpieczne pancerze, uwięzieni w pudełkach, które nas określają. Czy jesteśmy gotowi odsłonić intymność i zerwać heteronormatywny gorset? Jak demonstrujemy tożsamość, skoro tak niewiele o sobie wiemy? – pyta portugalski choreograf, który podbija serca widzów na świecie. Bizon (Bisonte) to zwierzę mocy i obfitości, które integruje umysł i serce, a wysiłek z tym, co duchowe i intuicyjne.
GRACES, Silvia Gribaudi, Włochy, premiera polska – 8.10
W autoironicznym kwartecie włoska prorokini wyzwolonego ciała z humorem i z poezją kwestionuje zastałe, stereotypowe kanony piękna. Graces to spektakl zainspirowany rzeźbą Trzy Gracje Antonio Canovy przedstawiającą córki Zeusa: Aglaję czyli wdzięk, Eufrozynę jako piękno oraz Talię – radość. W przedstawieniu zastępują je trzej tancerze-adonisi oraz ona, Silvia Gribaudi, która podnosi niedoskonałość do rangi sztuki w komicznym stylu. W białej, pustej przestrzeni spotykają się mężczyźni i kobieta wolni od przesądów i uprzedzeń. Wykraczają poza społeczne i kulturowe klisze, płynnie zamieniają się rolami. Lekko, z dystansem, ale jednocześnie z głęboko empatycznym podejściem zapraszają do zabawy publiczność. Graces, wielokrotnie nagradzany, został uznany przez włoski magazyn Danza&Danza za najlepszy spektakl roku 2019.
SPEKTAKLE NA MAŁEJ SCENIE
BESTSELLER, Clausen/Dziemidok, Niemcy/Polska, premiera – 6.10
Tytuł premiery Martina Clausena i Rafała Dziemidoka Bestseller nawiązuje do ekonomicznego wymiaru dziedzictwa. Punktem wyjścia w pracy choreografa jest mianowicie książka niedawno zmarłego ojca Rafała Dziemidoka, profesora filozofii. Na ile otrzymany po przodkach spadek zyskuje wymiar materialny? W jaki sposób jest on w stanie wzbogacić taneczną praktykę? Czy spuścizna może okazać się w równym stopniu dobrodziejstwem, co cieniem determinującym artystyczną autobiografię? Projekt dotyka także tematów dzieła w funkcji towaru i rozrywki na rynku sztuki, relacji tancerz – publiczność, empatii i doświadczenia wspólnoty w przeżyciu estetycznym.
MISSPIECE, Dominika Wiak, Polska, premiera warszawska na Ciało/Umysł – 7.10
Kogo nie słychać? Jak pisze Rebecca Solnit w Matce wszystkich pytań, historia milczenia jest kluczem do historii kobiet. Misspiece to solowy performans Dominiki Wiak, tancerki, performerki i choreografki młodego pokolenia. Otwiera ona proces poszukiwania własnego głosu i miejsca w świecie zdefiniowanych ról społecznych, binarnych podziałów, tworzonych przez mężczyzn „masterpieces”. Podejmuje również śmiałą próbę rozszczelnienia obowiązującego kanonu i odnalezienia w nim herstorii. Artystka odkrywa emancypacyjny potencjał w muzyce house, która staje się przestrzenią manifestacji kobiecego głosu oraz ciała, będącego w ciągłym ruchu, tworzącego i przetwarzającego. W Misspiece ciało jest schronem uciszanego głosu i źródłem jego wydobycia.
Zobacz również: Soniczne portale: Odyseja subwooferowa – recenzja. Inny wymiar dźwięku
TENS, Marta Wołowiec, Polska – 7.10
W spektaklu Tens Marta Wołowiec eksploruje temat ciała jako generatora, przekaźnika i odbiornika energii. Artystka poszukuje organiczności przepływu odczuć fizycznych i wibracji. Interesuje ją mianowicie podążanie za głosem intuicji, zestrojenie ciała i umysłu. W minimalistycznej kompozycji, do której Wojciech Kiwer tworzy muzykę na żywo, Wołowiec daje czas widzom na zharmonizowanie ich ciał z ciałem performerki. W autorskich pracach młoda artystka koncentruje się wokół energii i ruchu progresywno-transowego. Tens (z ang. metoda przezskórnej i elektrycznej stymulacji nerwów, stosowana w terapii przeciwbólowej) w tytule spektaklu sygnalizuje napięcie i uważność, a także siłę, którą można odnaleźć w głębokim wdechu i wydechu, stając mocno na nogach.
PAN ZARAZ, Dzikistyl Company, Polska, premiera warszawska na Ciało/Umysł – 8.10
Wioleta Fiuk i Patryk Dariusz Gacki od lat tworzą autorski teatr tańca Dzikistyl Company, który w Polsce zasłynął oryginalnością stworzonej przez nich techniki, otwierającej kody tańca współczesnego na nowy rodzaj eksploracji. Fiuk i Gacki są mianowicie autorami ruchu scenicznego do spektakli dramatycznych i muzycznych w całej Polsce. Szerokiej publiczności znani są jako zwycięzcy tanecznych programów telewizyjnych You Can Dance i Got To Dance. Punktem wyjścia dla spektaklu Pan Zaraz jest natomiast postać Kalibana – antybohatera szekspirowskiej Burzy. Autorzy spektaklu wchodzą w dialog zarówno z dramatem, jak i z innymi tekstami kultury, by dokonać oryginalnej charakterystyki współczesnego „kalibaństwa”.
Zobacz również: Czarny Szekspir – recenzja. Lekcja (z) historii
Dyrektor artystyczna: Edyta Kozak
Dyrektor zarządzająca: Anna Szaniawska
Organizator: Fundacja Ciało/Umysł
Projekt jest współfinansowany przez Miasto st. Warszawę. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Partnerzy: STUDIO teatrgaleria, British Council.
Zdjęcie wyróżniające: Pan Zaraz, fot. Artur Ciuchta
