Sami Swoi (1967)
Przed wojną kargulowa krowa weszła na łąkę Pawlaków, co spowodowało, że spłonęły dwie stodoły, polała się krew i Jaśko Pawlak, uciekając przed karą za pocięcie kosą Kargula, musiał wyemigrować do Ameryki. Tenże Jaśko, teraz John, przyjeżdża po wojnie do Polski i zastaje sytuację niezwykłą – obie rodziny żyją w zgodzie i harmonii. Tak jednak nie od razu było, ale życie zmusiło emigrantów zza Buga do zakończenia dawnego sporu, a miłość Witii Pawlaka i Jadźki Kargulanki połączyła ich więzami rodzinnymi.
Ręce do góry (1967)
Film zbudowany jest z dwóch części. Pierwsza składa się z luźno połączonych ze sobą ujęć: wspomnień i refleksji filozoficznych dotyczących twórczości filmowej i losu artysty we współczesnym świecie. Druga przedstawia zjazd absolwentów Akademii Medycznej w dziesiątą rocznicę ukończenia studiów. Po północy bankiet przeradza się w alkoholowe szaleństwo. W przerwach odczytywane są listy i telegramy od tych, którzy nie dotarli na spotkanie. Jeden z telegramów ma dość prowokacyjną treść i wzbudza złość w grupie kolegów. Postanawiają udać się do autora tego telegramu, by nauczyć go szacunku…
Żywot Mateusza (1967)
Bohaterem filmu jest Matis – Mateusz (Franciszek Pieczka), mieszkający z siostrą Olgą w domku nad jeziorem. Rodzeństwo utrzymuje się ze sprzedaży swetrów robionych na drutach przez Olgę. Matis żyje w świecie własnych doznań daremnie próbując nawiązać kontakty z ludźmi z okolicy. Siostra jest dla niego jedyną życiową ostoją. Kiedy między nią a młodym drwalem Janem narodzi się uczucie, Matis uzna je za zapowiedź swej ostatecznej klęski.
Westerplatte (1967)
Westerplatte, 31 sierpnia 1939 roku, ostatni dzień i ostatnia noc przed wybuchem wojny. Stanowiska ogniowe są w pogotowiu bojowym, ponieważ w porcie cumuje niemiecki pancernik Schlezwig Holstein, który przybył z kurtuazyjną wizytą. Rankiem 1 września pod murem wartowni eksploduje niemiecka mina. Rozpoczyna się nierówna walka. Zgodnie z założeniami polska składnica amunicyjna ma bronić się dwanaście godzin.
Jowita (1967)
Młody architekt Marek Arens jest człowiekiem ogromnie popularnym. Sławę przyniosła mu jednak nie architektura, lecz wyczyny sportowe, jest bowiem znakomitym lekkoatletą. Sam zresztą nie pasjonuje się specjalnie ani sportem, ani zawodem, tym bardziej, że zdaje sobie sprawę, iż swoje sukcesy życiowe zawdzięcza nie sobie samemu, ale ludziom, którzy nim kierowali. Marzy o wielkiej, prawdziwej miłości. Marzenie to łączy z dziewczyną imieniem Jowita, której wspaniałe czarne oczy w twarzy szczelnie okrytej czarczafem ujrzał kiedyś na balu. Tymczasem poznaje Agnieszkę, studentkę Akademii Sztuk Pięknych, dziewczynę poważną i ambitną, serio traktującą sprawy własnej przyszłości. Rodzi się miłość, może właśnie ta prawdziwa? Ale Marek nie przestaje myśleć o nierealnej Jowicie, równocześnie nie potrafi zerwać romansu z Heleną, żoną swego trenera, nie zrezygnuje też z chwili miłości z koleżanką, młodziutką sprinterką Dorotą, traktującą – jak się przekona – sprawy miłości iście po sportowemu. Rozdrażniony na świat i ludzi, rozgoryczony do kobiet „romantyk” wywołuje awanturę w restauracji i oddaje się w ręce milicji. Gdy w więziennym stroju zamiata ulicę – podchodzi doń Agnieszka, by wyznać mu, że wychodzi za mąż i że to ona właśnie była wówczas na balu ową tajemniczą Jowitą.
Morderca zostawia ślad (1967)
Sensacyjny dramat psychologiczny: poszukiwanie przestępcy, który w ostatnich godzinach okupacji popełnił morderstwo, kradnąc zarazem kartotekę konfidentów gestapo. Partyzanci zajmują i zabezpieczają budynek gestapo. Niemcy nie zdążyli zniszczyć kartoteki konfidentów. Porucznik Lotar zostawia przy niej prokuratora. Ta chwila wystarczy. Prokurator zostaje zamordowany, kartoteka znika. Do akcji włącza się wojsko. W końcu morderca zostaje zdemaskowany.
Wszystko na sprzedaż (1968)
„Wszystko na sprzedaż” jest opowieścią o człowieku, który niespodziewanie odszedł. Jego śmierć zmusza do zastanowienia się nad tym, kim był naprawdę, co po sobie zostawił, jakim pozostanie w pamięci tych, którzy go kochali , i tych, którzy podziwiali go z daleka. Jak długo żywa będzie jego legenda? Nietrudno na ekranie dostrzec wiele faktów z życia Zbyszka Cybulskiego, ale nie jest to film o nim. Jest to – jak mówił Andrzej Wajda – opowieść o ludziach, którzy robią filmy – reżyserach, aktorach, asystentach, pomocnikach. Występujący w „Wszystko na sprzedaż” Beata Tyszkiewicz, Elżbieta Czyżewska czy Daniel Olbrychski grają samych siebie, występują pod własnymi imionami, mówią swoje teksty. Filmowa fikcja miesza się tu z rzeczywistością.
Człowiek z M-3 (1968)
Młody lekarz – doktor Tomasz Piechocki, mieszka z zaborczą i apodyktyczną matką. Z utęsknieniem czeka na przydział spółdzielczego mieszkania, ale jedynie słuszna linia władzy określa wyraźnie, komu przysługują mieszkania określonej wielkości. Wymarzony metraż wymaga posiadania żony i warunek musi być spełniony w ciągu 30 dni. Tomasz postanawia go spełnić, na kandydatkę wybiera córkę ordynatora, Agnieszkę. Niestety okazuje się, że Agnieszka zupełnie nie posiada zdolności kulinarnych. Drugą kandydatką staje się farmaceutka Kasia. Od przyszłego męża oczekuje ona palenia fajki i noszenia muszki zamiast krawata. Tomasz odkrywa, że w ten sposób chce go ona upodobnić do byłego męża. Rozczarowany poznaje na kortach kolejną kandydatkę, Martę. Ona z kolei jest zdumiewająco zazdrosna, śledzi go i ciągle podejrzewa o relacje z innymi kobietami. Czas ucieka nieubłaganie, zrozpaczony Tomasz decyduje się na fikcyjny ślub z koleżanką…
Wilcze echa (1968)
Rok 1948. Chorąży Słotwina, weteran walk z UPA, zostaje zwolniony z wojska za uporczywą niesubordynację. Mężczyzna udaje się do Derenicy, gdzie komendantem MO powinien być jego przyjaciel Władeczek. W drodze odpiera atak rzekomych milicjantów. Na miejscu Słotwina przekonuje się, że Władeczek i jego ludzie zniknęli w tajemniczych okolicznościach, a władzę w okolicy przejął samozwańczy komendant, który jest w rzeczywistości przywódcą groźnej bandy. Celem przestępców jest zdobycie skarbu ukrytego przez rozbity oddział UPA. Słotwina postanawia rozprawić się z bandytami. Po jego stronie staje piękna Tekla oraz Witold Szczytko, jedyny człowiek ocalały z pogromu ludzi Władeczka.
Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969)
Film „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” jest adaptacją powieści Kazimierza Sławińskiego „Przygody kanoniera Dolasa”. Wojenna farsa o pechowym szeregowcu Franku Dolasie, który koniecznie chce zabłysnąć bohaterskimi czynami, ale plącze się w coraz bardziej niesamowite tarapaty.
Ciekawa lista. Jako fan filmów oczywiście niektóre z tytułów oglądałem. Dzisiaj chcę nadrobić Ręce do góry (1967), zainteresował mnie enigmatyczny opis fabuły.