Retrospektywa: Wong Kar Wai
Przegląd filmów jednego z największych mistrzów światowego kina: filmy, które oglądane po latach wciąż zachwycają formą i treścią: świeże, drapieżne, stylistycznie dopracowane i przejmująco emocjonalne. W retrospektywie znajdzie się siedem wyjątkowych tytułów z jego dorobku: od drapieżnego debiutu, romansującego z estetyką najlepszego hongkońskiego kina akcji (“Kiedy łzy przeminą”), poprzez pulsujące teledyskowym rytmem czułe portrety mieszkańców labiryntowego miasta (“Chungking Express” i “Upadłe anioły”), po wyrafinowane, zmysłowe arcydzieła o miłości niemożliwej (“Spragnieni miłości” i “2046”).
Seanse te będą zupełnie nowym przeżyciem – blask filmów został bowiem przywrócony przy użyciu nowoczesnych cyfrowych technik pod nadzorem samego reżysera.
Kiedy łzy przeminą
Wah zajmuje się ściąganiem długów i mimo młodego wieku cieszy się szacunkiem hongkońskiego półświatka. Niestety jego podopieczny, Fly, ma skłonność do wikłania się w zatargi z bardzo niewłaściwymi osobami. Tymczasem w surowo urządzonym mieszkaniu Wah nieoczekiwanie pojawia się jego daleka krewna, delikatna Ngor, nieświadoma profesji kuzyna. Czy jednak za jej spokojnym, rozumiejącym spojrzeniem nie kryje się również niepokorna dusza?
Debiut Wong Kar Waia to autorskie podejście do filmu gangsterskiego – gatunku, który pod koniec lat osiemdziesiątych przeżywał w Hongkongu złote dni. Stylistyka kina akcji staje się dla twórcy narzędziem do opowiedzenia bardzo osobistej, emocjonalnej historii. Drapieżna, rozedrgana forma doskonale współgra tu z melancholią i melodramatycznym napięciem.
Dni naszego szaleństwa
Yuddy, nieco zbyt pewny siebie kobieciarz o kpiącym spojrzeniu, zaczyna znajomość z Lai-chun od zagadki. Skąd zna jej imię? I sny? Dlaczego uwodzi dziewczynę, by zaraz zniknąć z jej życia? Pełna pytań jest również relacja mężczyzny z jego ekscentryczną matką, która zabija melancholię towarzystwem podejrzanych utrzymanków. Bohaterowie, dryfujący w szarozielonym świetle, otulającym Hongkong z lat 60., spotykają się w pełnych pasji momentach, by za chwilę odpłynąć w nieuchronną samotność.
To pierwszy film, jaki Wong Kar Wai zrealizował we współpracy z legendarnym autorem zdjęć, Christopherem Doylem. Artysta eksperymentuje tu z narracją, zwodząc i uwodząc widza z równą gracją jak jego bohater, w którego wcielił się legendarny Leslie Cheung.
Chungking Express
Dwóch hongkońskich gliniarzy o złamanych sercach, dwie przewrotne historie o niemożliwych spotkaniach. Policjant z plakietką o numerze 223 nie może się pogodzić z tym, że został porzucony, kiedy los stawia na jego drodze tajemniczą kobietę w prochowcu i blond peruce. Ona szuka Hindusów, którzy zniknęli z niezwykle cennym i niezbyt legalnym pakunkiem. Tymczasem w nocnym barze z jedzeniem na wynos bystre oczy milczącej Faye śledzą mundurowego 663, z którego uczuciami brutalnie obeszła się pewna stewardessa…
Zadziorna, lekko prowadzona fabuła to jeden z najważniejszych filmów definiujących estetykę lat 90. Jego neonowo-chropowata stylistyka stała się punktem odniesienia dla całego pokolenia twórców ze wszystkich stron świata. Od stylowego kina akcji po teledyskowy romans pulsujący w rytm “California Dreaming” – to urzekająca i zagadkowa historia o samotności i mijaniu się w tłumie.
Upadłe anioły
Płatny zabójca Wong Chi-ming dostaje instrukcje co do miejsca następnej akcji od sprawdzonej partnerki. Choć nigdy się nie spotkali, działają w idealnej synchronii. Dla kobiety bycie cieniem nonszalanckiego gangstera staje się jednak impulsem do coraz dalej posuniętych fantazji. Ich historia przeplata się z poszarpaną trajektorią losów niemego Ho Chi-mo, który włamuje się nocami do małych sklepików, by sprzedawać z nich towar. Mieszkający z ojcem mężczyzna nieustannie wpada na Charlie, opłakującą złamane serce i pomstującą na niewiernego chłopaka.
Fabuła filmu powstała jako jeden z elementów barwnej układanki “Chunking Expressu”, rozrastając się jednak w zupełnie inny, jeszcze bardziej halucynacyjny i ekstrawagancki projekt. Groteska, absurd, brutalność i nieodzowna wongkarwaiowska samotność mają tu bardziej mroczne oblicze, pozostając wciąż imponującym wizualnym spektaklem.
Happy Together
Namiętność i chorobliwa zazdrość, potrzeba ekscytacji i stabilności, rozstania i powroty. Ho Po-wing i Lai Yiu-fai wyjeżdżają do Buenos Aires, by tchnąć nowe życie w swój niespokojny związek. Kochanków łączy więź mocna i destrukcyjna zarazem, emocji nie sposób pozostawić za sobą na drugim kontynencie. Pod deszczowymi chmurami i w palącym słońcu Argentyny, w pełnych napięcia rytmach tanga, mężczyźni odnajdą się i zagubią po raz kolejny.
Mistrzowski melodramat z największymi gwiazdami hongkońskiego kina – Leslie Cheungiem i Tonym Leungiem. Choć kamera Christophera Doyle’a łapie w obiektyw znacznie więcej przestrzeni niż zwykle, uczuciowa pułapka, w jakiej tkwią bohaterowie, pozostaje źródłem bólu, z którego nie potrafią zrezygnować. Jedna z najbardziej poruszających historii miłosnych w dziejach kina – i jedna z najważniejszych fabuł dla społeczności LGBTIQ w Hongkongu.
Spragnieni miłości
Hongkong, skąpany w złotym świetle lata 60. Chow Mo-wan i Su Li-zhen mieszkają w sąsiadujących ze sobą wynajętych mieszkaniach. Idealnie uczesany dziennikarz i elegancka sekretarka w perfekcyjnie skrojonych sukienkach wymieniają na schodach zdawkowe uprzejmości. Do czasu, gdy nie odkryją, że ich małżonków połączył romans. Milczące porozumienie stanie się podłożem relacji, która w tym miejscu i w tym czasie nie powinna była się wydarzyć.
Ekstrawagancko zmysłowe arcydzieło to poemat o niespełnionych pragnieniach i dotkliwej samotności. Jeden z najpiękniejszych obrazów w historii kina, mistrzowsko skrojony z cieni, lustrzanych odbić, ukradkiem chwytanych gestów i spojrzeń. Gęsto wypełniająca kadry muzyka, dym papierosów, ornamenty tapet i jadeitowe filiżanki budują tło dla przenikliwej nostalgii – tęsknoty za tym, co odeszło i za tym, czego nigdy nie było.
2046
Tytułowa data to również numer pokoju, w którym Su Li-zhen mieszkała w czasie, gdy poznała Chow Mo-wana. Pisarz powraca do miejsca, które wiąże go z dawną niespełnioną miłością; w licznych romansach z innymi kobietami szuka inspiracji dla futurystycznej powieści. Czy da się wypełnić pustkę, jaką zostawiły po sobie wspomnienia? Czy skok w przyszłość, w utopię pozwalającą odzyskać utraconych kochanków, to fantazja przynosząca ukojenie, czy jeszcze większy ból?
Fragmentaryczne, rozproszone na kilka opowieści post-scriptum do “Spragnionych miłości” wymyka się z formuły typowych sequeli melodramatów. Retro glamour spotyka się tu ze strzelistymi, cyberpunkowymi sceneriami, cyborgi noszą perłowe kolczyki, a eklektyczna wizja reżysera splata ze sobą najbardziej charakterystyczne wątki jego dotychczasowych filmów – od zmysłowego napięcia po gorączkowe rozedrganie.
Na następnej stronie Sekcja olimpijska
