Czytasz ranking Najlepsze polskie filmy, część II: 1970-1989
Sprawa się rypła (1984)
W jednej z wsi na Żywiecczyźnie odbywa się transmitowana w telewizji uroczystość-setne urodziny babci Plackowej. Niedługo po tym babcia spoczywa na miejscowym cmentarzu. Rodzinę Placków odwiedza urzędniczka z gminy z prezentami dla jubilatki. Możliwość otrzymania zegarka i dwóch tysięcy złotych sprawia, że rodzina kłamie, że babcia wyszła właśnie do kościoła. Za pokwitowaniem prezenty zostają w domu. Kilka dni później syn Placka wpada do domu z okrzykiem ,,Sprawa się rypła”.
Bez końca (1984)
Po śmierci mecenasa Antoniego Zyro, wdowę po nim Urszulę odwiedza Joanna, żona robotnika oskarżonego o kierowanie strajkiem. Zyro był adwokatem Dariusza, Joanna prosi Urszulę o pomoc. Ta wertując notes męża i listę adwokacką wskazuje na mecenasa Labradora. W czasie rozmowy z Tomkiem, przyjacielem zmarłego męża, Urszula jeszcze raz przegląda notes i zauważa, że przy nazwisku Labradora widnieje zrobiony czerwonym flamasrem znak zapytania. Początkowo myśli że jest to figiel spłatany przez syna Jacka, później jednak nabiera podejrzeń, że jest to znak od Antka.
O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji (1984)
Ubrana w kostium socjologicznej fantastyki refleksja nad PRL-em z okresu stanu wojennego. Ocalałe z wojny atomowej resztki społeczeństwa w murach betonowego schronu czekają na przybycie mitycznej Arki, która zabierze ich do lepszego świata. Szulkin niezwykle celnie portretuje stan społecznego rozkładu. Żyjący obietnicą ratunku mieszkańcy bunkra popadają w pogłębiające się szaleństwo. Na ich wierze żerują strażnicy – świadomi, że Arka jest tylko propagandowym wymysłem rządu chcącego utrzymać ludzi w ryzach. Zaprezentowana w „O-bi, o-ba” wizja świata pozbawionego nadziei na ratunek to zapis stanu umysłów wielu Polaków po wydarzeniach grudnia 1981.
Dom wariatów (1984)
Adaś Miauczyński (Marek Kondrat) dobiega do trzydziestki. Po raz pierwszy, po dłuższej nieobecności wraca do domu. Wizyta jest, co prawda, niespodziewana, lecz mimo to otwieranie zabarykadowanych drzwi trwa niepokojąco długo. W końcu na progu staje matka (Bohdana Majda) i bez zbytnich czułości wita syna. Ojciec (Tadeusz Łomnicki) szykuje się do snu. Rozpoczyna się spektakl dziwacznych zachowań członków rodziny. Każdy z nich ma swoje małe obsesje. Adaś wpada w prześladujący go koszmar familijnej codzienności, od której nie da się uciec. Tutaj granice między zwykłą, ludzką serdecznością, a nienawiścią już dawno się zatarły. Pierwszy z serii filmów, którego głównym bohaterem jest Adaś Miauczyński. Mistrzowskie autorskie kino balansujące między groteską a prawdziwym dramatem.
Medium (1985)
To pierwszy polski film całkowicie poświęcony tematyce okultystycznej. „Medium” powstało na fali wielkiego zainteresowania zjawiskami z dziedziny parapsychologii i istnieniem nadprzyrodzonych sił tajemnych, z którymi mogą obcować jedynie ludzie wybrani. Stanowi swoisty kolaż horroru, thrillera i kina sensacyjnego.
Ga, ga: Chwała bohaterom (1985)
Film opowiada losy wieźnia Scope’a z kosmicznej kolonii, który zostaje wysłany na nową planetę w celu wciągnięcia jej w poczet „naszych” planet. Jakież jest jego zdziwienie, kiedy po wylądowaniu na planecie wszyscy jej mieszkańcy traktują go jak bohatera… Okazuje się, że jednak nie ma nic za darmo. Bohaterowie mają przecież piękną śmierć…
C.K. Dezerterzy (1985)
Węgry, rok 1918. Do małego garnizonu armii na prowincji przybywa nowy zastępca dowódcy, von Nogay (Wojciech Pokora). Zamierza on przekształcić zbieraninę maruderów w prawdziwą cesarsko-królewską armię. Tymczasem sprytny Polak Kania (Marek Kondrat) wraz z Węgrem Benedekiem (Zoltan Bezeredy) i Haberem (Wiktor Zborowski), żydowskim krawcem z Wiednia, chcą zdezerterować. Pieniądze, które będą im do tego potrzebne, zdobywają szantażując przyjezdnych klientów domu publicznego i restauracji.
Kochankowie mojej mamy (1985)
Opowieść o kilkuletnim Rafale i jego matce, którzy żyjąc tylko we dwójkę muszą poradzić sobie z natłokiem kłopotów, jakie ich codziennie spotykają. Krystyna większość czasu spędzą w nocnych klubach, romansując przy tym z przypadkowymi mężczyznami, chcąc przez to w końcu zapewnić sobie i Rafałowi należyty byt. Kobieta nie ma jednak szczęścia w miłości, co płaci częstymi załamaniami nerwowymi, przy którym stara się jej pomóc właśnie Rafał.
Siekierezada (1985)
Janek Pradera (Edward Żentara) to wrażliwy poeta, który nie może odnaleźć swojego miejsca w świecie. Dlatego odchodzi od ukochanej i z workiem na plecach rusza w nieznane. Wędrując po puszczy spotyka leśniczego, który zatrudnia go przy wyrębie lasu. Ludzie zamieszkujący tutaj są inni niż w mieście – szczerzy i otwarci. Ciężka, fizyczna praca zbliża ludzi. Janek poznaje i zaprzyjaźnia się z Peresadą, Wasylukiem, Selpką i jego stale roześmianą żoną. Razem z nimi upływa mu czas po pracy. Wkrótce dochodzi jednak do nieoczekiwanej bójki…
Prywatne śledztwo (1986)
W wypadku samochodowym ginie żona i dwójka dzieci Rafała Skoneckiego – byłego motocyklisty. Sprawca w popłochu ucieka z miejsca zdarzenia. Śledztwo nie przynosi efektów i przestępca pozostaje na wolności. Skonecki przekonany, że żaden wyrok nie będzie zadośćuczynieniem dla jego tragedii, postanawia sam odnaleźć winowajcę. Pomoc oferuje Marek – przyjaciel Rafała i dawny kolega z klubu motokrosowego. Krążą opowieści o „czarnym jeźdźcu” i morderstwach popełnianych na kierowcach ciężarówek. Przyjaciele identyfikują samochód i odnajdują sprawcę wypadku.
Kontynuuj czytanie rankingu Najlepsze polskie filmy, część II: 1970-1989 na następnej stronie
